Trust again - Mona Kasten

Trust again 

 Titel: Trust again 

Schrijver: Mona Kasten 

Gelezen van: 1 februari 2021

Gelezen tot: 5 februari 2021

Serie: Again #2

Genre: NA-roman

Sterren: ⭐⭐⭐⭐

Een heerlijk boek om bij weg te dromen terwijl je meeleeft met alle personages. Ik wil echter wel een trigger warning bij dit boek plaatsen. Als je dit boek gaat lezen, houdt er dan rekening mee dat er in het boek zelfbeschadiging voorkomt.

Het duurde even voordat ik invested was in het verhaal. Het begin kwam voor mijn gevoel wat vaag op gang, dat kan ook komen doordat mijn hoofd heel druk was en moeite had met het verwerken van het verhaal. Een paar hoofdstukken later was ik echter helemaal in het boek en werd ik meegesleurd in de wereld en gevoelens van vreugde en pijn van Dawn, maar ook van Spencer.

De schrijfstijl van Mona Kasten leest zeer prettig weg. Het is komisch, maar ook recht voor zijn raap als het om gevoelens gaat. Deze gevoelens zijn ook zeer goed omschreven, al waren zij regelmatig wel tussen de regels door beschreven. Dit geeft echter wel wat mee aan het boek en het is super knap dat ze dat kan. Ik kreeg het gevoel dat ik bij de vriendengroep hoorde en was dan ook wel teleurgesteld dat ik niet tot deze vriendengroep behoorde. Begrijp mij niet verkeerd, ik heb geweldige vrienden, maar het gevoel wat in deze groep hangt, wow.

Het verhaal draaide zich grotendeels om de relatie tussen Dawn en Spencer. Deze twee personages waren daardoor ook zeer sterk uitgewerkt. Er werd niet alleen gefocused op de slechte eigenschappen en kwaliteiten of alleen op de goede. Er was juist een hele mooie afwisseling. Hierdoor kwam er ook de nodige diepgang in deze twee karakters. Hoe zij nu waren en de gevoelens die zij hadden, hadden een duidelijke oorzaak. Deze oorzaak was daarbij ook heel geloofwaardig en zou zomaar in het echte leven kunnen voorkomen.

De bijpersonages hadden daarbij eigenlijk geen diepgang, je kwam niks over hen te weten. Dit vond ik heel jammer. Hierdoor kreeg ik heel erg het gevoel dat maar een iemand een probleem kan hebben en hier over kan praten (al hadden Dawn en Spencer allebei problemen en praatte ze hier ook met elkaar over. Laten wij als voorbeeld Allie pakken. In het boek wordt meerdere keren aangegeven dat beide meiden (en dan vooral Allie met Dawn) alles met elkaar delen. In het boek zie je dit echter niet terug. Ja, ik weet dat Dawn er in het eerste boek voor Allie was, ik had dat in dit boek echter nog wat meer terug willen zien. Ook Sawyer was een belangrijke bijpersonages in dit boek, maar over haar kwam je eigenlijk ook niks te weten, terwijl de indruk werd gewekt dat de twee in de loop van het boek steeds beter met elkaar op konden schieten. Het lijkt mij dat het dan van twee kanten moet komen, dat gevoel kreeg ik echter niet.

En Nolan, wow, wat een geweldige leerkracht is dat. Er moeten meer van dat soort leerkrachten zijn. De vibe die hij heeft, de welwillendheid om zijn studenten te doorzien en ze te helpen of de juiste bemoedigende woorden te geven, gewoon wow. Er moeten echt meer van dat soort leerkrachten zijn.

Gedurende het verhaal was ik heel erg benieuwd wat de geheimen van Dawn en Spencer waren. Fijn dat dit niet meteen onthuld werd, hierdoor kon er een interessante spanning opgebouwd worden in het verhaal, maar ook tussen Dawn en Spencer. Ik vond deze spanning heerlijk om te lezen en begrijp ook heel goed hoe extreem lastig het is om je verleden met iemand te delen. Hierdoor kon ik mij goed indenken waarom dit zo schokkerig gebeurt en in fases

En vlot en leuk geschreven boek die ook echt de nodige diepgang had, toch waren er enkele puntjes die mij wel tegenvielen of die ik anders had willen zien. Ik weet ook dat het waarschijnlijk niet mogelijk is zonder een verhaal van duizend pagina’s te krijgen. Ook ben ik zeer zeker enthousiast geworden naar het derde en vierde deel. In het volgende deel komen wij namelijk meer te weten over Sawyer en zij is nog zo’n groot vraagteken in mijn hoofd.